بنام خدا
در ادامه سوره حمد بین قسمت اول که بحث حمد و معرفی خدا بود و قسمت پایانی که دعا و درخواست از خدا است یک آیه با سبک متفاوتی خودنمایی می کنه و اون هم آیه شریفه
إیاک نعبد و إیاک نستعین
هست که اقراری از سوی بنده به سوی خداست
آیا تا به حال به معنی این یه آیه دقت کردیم؟
آیا حواسمون هست که این عبارات که حداقل در روز ده بار بخاطر خوندن نمازهای یومیه بر زبان ما جاری میشه راست هست یا دروغ؟
نکنه هر روز و هر وعده در نمازهامون به خدا دروغ بگیم
إیاک نعبد و إیاک نستعین
یعنی خدایا فقط و فقط تو را میپرستم و فقط و فقط از تو کمک می گیرم
فقط و فقط؟!!!
بیایید تلاش کنیم راستگویی در زبان ما نهادینه بشه
نکنه هوای نفس خدای ما بشه
نکنه پول و جاه و مقام خدای ما بشه
نکنه چشم امیدمون به انسانها باشه اما به خدا نباشه
نکنه توکلمون به وسایل ساخته دست خودمون باشه ولی به خدا نباشه
بعد بایستیم روبروش و بگیم فقط و فقط ....!!!
Telegram.me/sedarat_mohammad
